14.6.13

İşsiz bir mezunun mutsuz hayatı

Ülkece zor günlerden geçtiğimiz şu süreçte ben de kendi içimde zor günler geçiriyorum. Geleceğe dair mutsuzluğum ve umutsuzluğum hat safhada. Zaten şu sıralar yanı başındaki insanlar tomaların altında kalırken, biber gazlarını yerken, yerlerde sürünürken ve kan revan içindeyken insan kendinde mutluluk hakkını görmüyor. Yapılan paylaşımlar, direnişe dair yazılar hemen gözlerin yanındaki iki musluğu açıyor, insan iç çeke çeke ağlıyor.

Ben şu sıralar mezun olur gibiyim. Gezi olayları olurken finallerim vardı, bilgisayarın başından bir an bile ayrılamadım, aklım hep oradaydı. Öyle veya böyle girdim sınavlarıma, verdim ödevlerimi projelerimi. Şu an açıklanmayan tek bir notum kaldı, onun dışında her şey yolunda gibi. Ama ben hala kendimi mezun hissetmiyorum. Ayaklarım geri geri gidiyor. Akbilimi hiç tam basasım yok. Öğrencilik iyiydi, bomba gibiydi.

Bunun dışında sürekli iş görüşmelerine gidiyorum. İstanbul'un dört bir köşesini gezdim. Tee ebesinin nikahına şirket kuran ve mesaiye 7:15'te başlayan şirket var. Sabah 5'te uyanmam gerekecek kendisine başlamam için. Yine bununla kalsa iyi, görüşmelerde açık açık mesaiye kalmamı beklediklerini söylüyorlar utanmadan. 19:30'da çıkacakmışım yani işten. Eve de işte uyumaya falan gelicem yani. Hal böyle olunca ben de artık bildiğin görüşmeye değil pazarlığa gidiyorum gibi hissediyorum çünkü zaten sonunda resmen pazarlık gibi oluyor. İnsanlar bu özel sektördeki çalışma ortamını çok çirkinleştirmişler. Yıl 2013 sözde kurumsal olup özünde kölelik sistemiyle çalışan şirket var amına koyim.

Çok değişik mülakatlara giriyorum. Kimisinde söze İngilizce başlıyor, kimisinde Türkçe. Arada dil değiştiriyoruz öbüründen devam ediyoruz falan. Özellikle hobilere çok önem veriyorlar şu son gittiklerimde. CV'me de hobilerden birine 'blog yazmak' yazmışım. Ulan hepsi blogumu merak ediyor. Söyle de söyle diye böyle tatlı tatlı merak ediyorlar, ne yazıyorum konusunu söylettiriyorlar bu olay falan çok hoşlarına gidiyor. İKcılar eşsiz meraklı olur zaten. Ama söylemiyorum tabi blogumun adını, merak etmeyin sırrımız güvende.

Ücret beklentim için 2000 net dediğimde suratlarını buruşturuyorlar. Hani söyledikleri şartlar için az bile. Umutsuzlukla gidiyorum her bir görüşmeye. Hiçbiri elbette dört dörtlük değil ama kötünün iyisini de bulmak lazım diye düşünüyorum. Bu arada görüşmelerde bildiğiniz gibi değilim, acayip cabbar, acayip kendine güvenli, acayip hazır cevap bi hatunum. Pek hoşlarına gidiyor. Ama ben hiç içime sinen bir yere gidemedim henüz.

Aklım hala devlette. Ulan liya bırak okulunun ismini it gibi çalıştığın günleri, atan devlete 9-3 çalış 2500 liranı al geç ömrünün sonuna kadar rahatına bak diyorum. Bazı günler devletçi oluyorum bazı günler özel sektörcü. Zaten bu gidişe özel sektörcü olursam bu şartlarda sömürülmelere doyamıcam, tadımdan yenmicem yani. 

Şu süreçte acayip bok gibiyim tabi ben. Yüzümün güldüğü ettiği yok. Önümde büyük bi kararsızlık var. Hayatıma ne yaparak devam edeceğim hiç bilmiyorum. Bir boğa burcu olarak kuduruyorum bu belirsizlik dolayısıyla. Erkek arkadaşım hala askerde. Bu tüm boktan süreci kendimle başbaşa atlatıyorum. Çevremde/çevremizde hiç güzel, hiç olumlu şeyler de olmuyor hayata dair hiçbir umut besleyemiyorum.

Bu yazıyı da sırf blogu boşlamamış olmak için yazıyorum. Malum geçen sefer 1 ay yazmamıştım. Bu sefer 3. haftada yazıyorum. Hani çok isterdim komikli komikli yazmak sizleri gülümsetmek ama olmuyor işte ballı lokmalar. Bu olaylar olurken mutlu olmak da haksızlık gibi zaten. Benden haberler böyle. Sizlerde güzel şeyler oluyorsa az paylaşın da mutluluğunuza ortak olalım un kurabiyelerim. Sizleri seviyorum, allah hepimizin gönlüne göre versin inşallah.

15 yorum:

  1. amin liya'cım, ben de aynı şekildeyim kaldığım dersler,bulamadığım stajım hepsi üstüme yürüyor, üstelik görüşmeye çağıran da yok şu aşamada herkes stajerini(kölesini) bulmuş..
    insallah istediğin gibi bir iş bulursun ama bana sorarsan elbette para kazanman lazım ama uzakta iş bulma sonuçta o yolu gidip gelene kadar canın çıkıcak o süre hobilerinden hayatından çalınmış gibi olucak :o

    YanıtlaSil
  2. Aynı durumdayım.1.99.9 ortalamayla kalmış ve açık öğretimin tek ders sınavını bekliyor bulunmaktayım :( Bende bi de acaip bi sevgili var söylemesi ayıp onun yüzünden yüksek lisans hakkımıda kaybettim ortalamayı yerlerde süründürerek ama tek güzel haber kendi adıma devlete kesin kararlıyım öğretim görevliliği içimde kalcak olsada.Zaten bu ortalamayla almazlardı ya beni hayal kurmak bedava napcan canımmm mecbuuuurrrr :( Stajımı iki senelikteyken özel sektörde yapmıştım para almadan da pestilim çıkmıştı.

    YanıtlaSil
  3. ucret cidden cok dusukmus. master yapmakta iyi bir fikir olabilir aslinda. belki master yapinca daha guzel bir ucret teklif edebilirler.

    YanıtlaSil
  4. "Bu olaylar olurken mutlu olmak haksizlik gibi geliyor" ne dogru cumle leah'im!

    Ay ne zaman biticek bu kasvet acaba. Mutsuzluktan olucez he leah ne diyosun un kurabiyem.. :(

    YanıtlaSil
  5. Daya sırtını devlet babaya rahat et, özel sektörde avucunu yalasın.

    YanıtlaSil
  6. stajı şusu busu dahil nerdeyse on sene özelde çalışmış sonradan devlete kapağı atmış biri olrak söylüyorum ki develete gir kafan rahat olsun.
    Sömürülmeye hiiiiç gerek yok.

    YanıtlaSil
  7. aynı yoldan bende geçtim, iş görüşmelerinde aynı seyleri bende yasadım, neler hissettiğini çok iyi anlıyorum, umarım bu sıkıntılı dönemi biran önce atlatırsın, Allah yardımcın olsun...

    YanıtlaSil
  8. devletin malı deniz liya özel sektörde harap olma boşa.. Allah yardımcın olsun cannım

    YanıtlaSil
  9. Ben de mezun olduktan sonra 1 sene çalıştım özel sektörde... Haftasonu çalışma mı ararsın, gece mesaiye kalmak mı, hepsi var... Sonunda bir fırsat çıktı karşıma iyi değerlendirdim ben de ve şu an bakanlıkta Uzman Yardımcısı olarak çalışıyorum çok da memnunum. Umarım hayat tüm genç mezunların karşısına güzel işler çıkarır, herkes gerçekten hakettiği hayatı yaşar... İyi dileklerim seninle canım :)

    YanıtlaSil
  10. Resmen orman kanunu işliyor :) resmen!

    YanıtlaSil
  11. Sen de ara ara okuduğum, unutmadığım (özellikle selvinaz=P) nadir bloggerlardansın leah. Öpücüklerimle geri geldim.

    YanıtlaSil
  12. Hacı valla bende aynı durumdayım ama bende kpss bitinceye kadar iş güç yok kpssyi atlatim nolursa ameleliğe kadar yolu var ama ramazanda geliyo iş güç zor buluruz bu gidişle

    YanıtlaSil
  13. Ya seni o kadar iyi anlıyorum ki. 2 ay sonra ben de aynı durumda olacağım :/ Hepimizin işi hayır olsun, ne diyeyim.

    YanıtlaSil
  14. devlette 2500 maas var mi cidden soktayim, pek haberim yok son zamanlarda da

    YanıtlaSil
  15. modern kölelik yaparsın onu bunu zengin edersin devlete girersin benim adım hıdır elimden gelen budur dersin ohhh babam kıvırırsın her işine gelmeyen koşulda.yokmu bu işin bir ortası?malese çivisi çıkmış bu ülkenin.

    YanıtlaSil

Kambersiz düğün olmaz pek tabi ki.