28.12.10

Çaresizliği iliklerinde hissetmek

Birkaç gün önce yatağımda kıvrılmış dizi izlerken birdenbire elektrikler kesildi. Önemsemedim. 2-3 dakika devam ettim izlemeye. Ama birden bire çat diye bir ses duydum. Kapı sesidir herhalde dedim. Sonuçta bizim apartmanda Ayşe Teyze diye bir unsur var. Doğal karşıladım. Pencereye yöneldim diğer apartmanlarda da elektrikler kesik mi diye, hayır değildi. Her yerde elektrik vardı bizimki hariç. Pencereyi açtım. Bizim apartmanın yanında bir apartman var, ikisinin arası 10 metre falandır, birileri pencereye koşturmuş. 5-6 kişiler, ne olduğunu anlamaya çalışıyorlar. O anda ışıldağı aradı gözlerim. Bu ışıldağı aldım alalı ilk kez kullanıyordum, çok kez sövmüşlüğüm de vardır niye aldım ki ben bunu şeklinde. Açtım. Diğer odalara yöneldim, pencereden baktım. Gerçekten her yerde vardı elektrik. İnsanların olduğu pencereye yöneldim, onlar endişeli endişeli konuşuyorlardı. Artık ne olduğunu anlamışlardı galiba, yangın vardı. Hem de bizim apartmanda! YANGIN!

Ben göremiyordum ama. Ne ateşi görebiliyordum ne dumanı. Birdenbire bir adam belirdi apartmanın girişinde. "Anahtar atın bana çabuk, giriş kapısını açmam lazım" dedi. Ben atmadım tabi anahtar manahtar, zaten kapıma 7-8 kilit atmışım, adama anahtarımı atarsam nasıl çıkıcam evden?! Kapımı açmaya koyuldum, çeviriyorum, çeviriyorum, yine çeviriyorum amına koduğumun kapısı açılmıyor! Nasıl ters çeviriyorsam artık! Sonunda başardım açmayı. Kapıyı bi araladım aman allahım yok böyle bi yoğunluk, yok böyle bi duman. Dedim Leah yarrağı yedin bebişim. O şokla nasıl aklıma geldiyse direkt mutfağa yöneldim doğalgazın şalterini indirdim. Bi ceket giydim üzerime tekrar pencereye yöneldim. İnsanlar toplanmaya başlamışlardı. Penceredeki güruh itfaiyeyi arıyordu. Giriş kapısından çıkan dumanları gördükçe kendimden geçtim. Bi yandan da "Kurtarın beni" diye bağırıyorum. Bağırmak ama nasıl bağırmak. Ağzına sıçtığımın penceresinde parmaklıklar olmasa atlıcam, ama lanet olsun ki var.

Ayşe Teyze'nin kızı duyuyor sesimi, pencereden bağırıyor bana "Kapıya çık!" diye. Kapıya yöneliyorum tekrar. Açıyorum kapıyı bi cesaretle, dumanlar eve doluşuyor, yangının sıcaklığını bütün hücrelerimde hissediyorum.  Çat kapatıyorum kapıyı. Pencereye koşuyorum yine. Bağırmaya devam. "Kurtarın beni, kurtarın beni!" O anahtar isteyen adam "Kapıda bekle beni" diyor, giriyor apartmandan içeri. Leah diyorum çıktın çıktın çıkamadın yana yana öleceksin. Açıyorum kapıyı, bi ışık görüyorum uzaktan. Adam geliyor, tutuyor benim elimden, asılıyor. Derin bi nefes soluyorum dumanı. İnmeye başlıyoruz merdivenlerden 4er 5er. O an görüyorum işte yangının nerde olduğunu, o çat çat seslerin ne sesi olduğunu. Sigorta patlamış, cayır cayır yanan ve patlayan oymuş. Merdivenlerden iniyoruz, o sesleri duyuyorum, deli gibi patlıyor amına koduğumun kofraları. Çıkıyoruz dışarıya. Kendimi hemen apartmanın yanındaki parka atıyorum. Bi bakıyorum 7 mahalle toplanmış. Kafamı bi kaldırıyorum çatıda 7-8 kişi var kurtarın bizi diye bağırıyorlar. Sağıma bi bakıyorum Ayşe Teyze ağlıyor. Kendimi zaten tutamıyorum hüngür şakır ağlıyorum. O esnada itfaiye geliyor, ambulans geliyor, polis geliyor. 3 haneli bütün araçlar geliyor mahalleye.

Ben kendimi bi kaldırıma atıyorum. Kadının teki "Yok kızım bi şey" diyor. "Ne diyosun sen ya! ben o yangının içinden çıktım" diye carlıyorum. Bütün millet kadına sus işareti yapıyor. Sonrasında sağ olsun o kadın çok yardım etti, elime yüzüme su döktü, su içirdi falan. Zaten kimse tanımıyor beni, sen kimsin diyorlar, bu kız kim diyorlar. Bir allahın kulu bile o apartmanda yaşadığımı bilmiyor. Canına yandığımın İstanbul'u işte! Sonrasında genç bi doktor görüyorum, sakinleştirici vermek istiyor bana, yok istemiyorum diyorum. Bu esnada bütün dumanlar Ayşe Teyze'nin evinden çıkmaya başlıyor. Kapıyı açık unuttuğumu fark ediyorum. Bi de yanan eşyalar, sıçılan ev için göz yaşı döküyorum. Ayşe Teyze bayılıyor. Ben bi süre daha ağlıyorum, sonra kesiliyor ağlamam. Ağzıma yoğurtlar tıkılıyor, tuzlu ayranlar içiyorum. Bu süre bana bir ömürmüş gibi geliyor. Yangının söndürüldüğünü öğreniyorum. Çatıdakiler kurtarılmış. Yolda gördüğüm bakkalın kızı "Sen eve gitme şimdi, gel bizde kal diyor." Diyorum senin ev boku yalamış Leah, hadi bakalım ağla. Ağlıyorum eve gidene kadar. Apartmana giriyorum, yazın tonla para vererek boyattığımız o güzel renk kapkara olmuş. Nefes alınmıyor içerde. Yavaş yavaş çıkıyoruz yukarıya. Bakıyorum kapım kapanmış. Tanrım lütfen evimde bi şey olmasın diyorum. Sesim duyuluyor yukardan! Açıyoruz kapıyı. İçeride yoğun bir duman kokusu, açıyoruz tüm pencereleri. Çıkıyoruz evden. Görünürde büyük bi zarar yok.

Olayı aileye anlatmak ayrı bir dert. Zaten uzaktayım diye çıldırıyorlar, şimdi de bu yangın hadisesi tuz biber oluyor her şeye. Kendimi toparlayıp komik komik anlatıyorum olayı. "Yangın çıktı beni kurtardılar inanabiliyo musunuz ehi ehi" şeklinde özetliyorum hatta.

Ertesi gün apartmana gittiğimde kendimi çok daha kötü hissediyorum çünkü Ayşe Teyze ve çevresi sürekli "Biz evin kapısını senin için açtık" deyip duruyor. Meğerse Ayşe Teyze'lerin evine yangın esnasında merdiven dayanmış dışarıdan. Haberim bile yok! Kapıya çık dediler çıktım ama önümü bile göremedim, evlerine nasıl gideyim! Resmen beni günah keçisi yapıyorlar. Utanmasalar zararımızı karşıla diyecekler. O kadar kötü hissediyorum ki bi yanım evet yardım etmelisin onların zararına diyor, öbür yanım kızım sen yangının içinden çıktın onların evine girmedin ki ne alaka diyor. Her ne olursa olsun onlar beni düşündüler, gerçekten Allah razı olsun. Hele beni kurtaran adamın hakkını ömrüm boyunca ödeyemem. Çaresizlik ne demekmiş ben o zaman gördüm işte. Yalnızlık ne demekmiş ben o zaman gördüm.

Şimdi bakıyorum milletin tek derdi sevgili bulmak, twitterda saçmalar saçması saptamalar yapmak. O kadar komik geliyor ki bu yaşadığım olaydan sonra her şey, anlatamam yani. Ne oldum demeyeceksin, ne olacağım diyeceksin gerçekten. Kim bilebilirdi ki sıcacık evimde otururken yarım saat içinde evsiz kalacağımı? Kim bilebilirdi ki apartmanın girişindeki kofraların patlayıp yangın çıkaracağını? Kim bilebilirdi ki bu yangından sonra okulun yurdunda kalacağımı? Kim bilebilirdi ruh gibi olacağımı, psikolojimin içine sıçılacağını? Kim bilebilirdi ya, kim!

37 yorum:

  1. çok çok geçmiş olsun canım :( valla sen anlatırken benim elim ayağım titredi birden, ucuz atlatmışsın, tekrar çok geçmiş olsun cnm..

    YanıtlaSil
  2. gerçekten böyle felaketler başımıza gelmeden hayatımızın kıymetini bilmiyoruz. seni allah korumuş, ama o ailenin zararına ortak olmak.. ben de bilemedim. etin ne budun ne senin, öğrencisin zaten nasıl yardım istiyorlar onu anlamıyorum asıl.

    neyse leahım gerçekten verilmiş sadakan varmış, çok geçmiş olsun

    YanıtlaSil
  3. çok geçmiş olsun,yine de kimselere bir şey olmadan atlatılmış
    klişe laflar ama gerçek bu

    Ve son paragrafa ithafen;hakikaten insan ölümü yada hastalığı düşününce her şeyin boşluğunu anlıyor

    çok geçmiş olsun sana tüm apartmanınıza

    YanıtlaSil
  4. çok çok geçmiş olsun o adam iyi ki cesaret göstermiş insanlık ölmemiş derler ya bazen öyle işte. o ayşe teyzelerin de zararını ödemek zorunda değilsin yangını da sen çıkarmadın ya?

    YanıtlaSil
  5. Çok üzüldüm canım çok büyük geçmiş olsun , sana birşey olmamış ya buna şükredelim Allah korumuş seni ve komşularını :(
    Doğru söylüyosun çok boş şeyler için dert yanıyoruz oysa insanlar neler yaşıyor... Her an halimize şükretmeliyiz..Yarın ne olucağımız belli bile değil insanın başına herşey gelebiliyor.:(
    Tekrar geçmiş olsun tatlım inşallah en kısa zamanda düzelir herşey..

    YanıtlaSil
  6. Ağzım açık kaldı valla. Allah korumuş seni leah
    Çok geçmiş olsun.. Bunu anlatman birden olmayacak.. Allah seni bize bağışladı. ^_^

    YanıtlaSil
  7. offff olamazz yaa acayp üzüldümm cnm cok geçmş olsun ama beterin beteri vardr cnmm;)sıkmamaya çalış canını

    YanıtlaSil
  8. Canım benim çok geçmiş olsun!!! o kadar merak ediyorum ki seni şimdi ama telefonun yok? =(
    Çok zor böyle bir tehlike atlattıktan sonra kendini iyi hissedebilmek, rutine tekrar karışmak. Herşeye yabancılaşır insan. Herşey anlamsızlaşır. =(
    Ama yalnız değilsin canım. Sen güçlü bir kadınsın. Malesef pamuk ipliğine bağlı olduğunu hissedebiliyoruz bazen yaşamın. Çoğu zamanda öyle ne yazıkki.=(
    O seni kurtaran adama da şükürler olsun.
    Geçmiş olsun canım. Kocaman kucaklıyorum seni

    YanıtlaSil
  9. Leah çok çok geçmiş olsun:(
    Ben burada sandalyemde oturup, burayı okurken gözyaşlarıma engel olamadıysam,sen neler yaşadın, tahmin edilemez:(
    Son paragrafın çok anlamlı olmuş gerçekten...

    YanıtlaSil
  10. çok geçmiş olsun leahcım :S valla okurken içim daraldı bi an çıldırıcam sandım. çok zor şeyler yaşamışsın, yalnız olman büsbütün kötü. yine de dua edelim ki daha beteri olmamış canınıza zarar gelmemiş... tekrardan çok geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
  11. geçmiş olsun Leah en korktuğum şeylerden biridir yangın herhalde ben de delirirdim. neyse ki sana ve kimseye birşey olmadı. tekrardan geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
  12. canım yaa ne kadar üzüldüm anlatamam :( çok çok geçmiş olsun tatlım çok şükür bişey olmamış sana da evine de bi daha böyle bişey yaşatmasın Allah sana yaa :( okurken tüylerim diken diken oldu gerçekten ben de İstanbul'da bi garip öğrenci olduğum için,evde tek başımayken deprem olduğu için,kalorifer borularının patlaması sonucu evin içini kaynar sular bastığı nefes alamıcak kadar yoğun bi buhar tüm evi hatta apartmanı doldurduğu için ne hissettiğini çok çok iyi anlıyorum...

    O psikolojik travmayı bi an önce atlatırsın umarım canım benim tekrar çok geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
  13. cok gecmis olsun verilmis sadakan varmis ,okurken bile insan cok buyuk etkileniyor Allah yardimcin olsun..

    YanıtlaSil
  14. canım sen sağ salimsin ya çok şükür gerisinin canı cehenneme. çok çok geçmiş olsun. bişeye ihtiyacın olursa beni nasıl bulabileceğini biliyorsun.

    YanıtlaSil
  15. Liyaam çok çok geçmiş olsun sana bir şey olmadı ya çok şükür..
    Allah korumuş aman aman ne fenadır kimbilir tahmin bile edemeyiz eminim yaşadıklarını.. umarım bir an önce düzelir herşey yoluna girer.. tekrar çok büyük geçmiş olsun..

    YanıtlaSil
  16. Geçmişler olsun
    cemoviç de yangın atlatmış şimdi senin yazını okuyunca daha bir dehşete düştüm Allah korusun her türlü felaketten kardeşim.

    YanıtlaSil
  17. Çok geçmiş olsun. Allah bir daha böyle şeylerden ve daha beterlerinden korusun.

    YanıtlaSil
  18. çok geçmiş olsun LEah..verilmiş sadakan varmış gerçekten..her şerde bi hayır vardır derler onu düşün arkadaşım..

    YanıtlaSil
  19. çok üzüldüm, büyük geçmiş olsun Leah. Allah o adamdan razı olsun gerçekten.

    YanıtlaSil
  20. çoook geçmiş olsun canım ya. :(

    YanıtlaSil
  21. Gecmis olsun demekten baskasi gelmez elimizden. Allah seni sevdiklerine bagislasin.

    inan benim basima gelenenler pismis tavugun basina gelmiyordur su hayatta. etrafimdakiler her zaman " yuh böyle de sans mi olur be, tam bahtsiz bedevisin" derler. Buna ragmen millete dert yanip kendimi harap edecegime aksine ota cöpe uzulenleri teselli ederim hep. Cunku her zaman kendi durumumdan daha kötu durumda olanlari dusunurum. Ya da bunlardan daha kötusunu yasayabilecegimi. O yuzden hayat gercekten bos, 3 gunluk oldugunu unutmadan yasayip gitmek gerekiyor.

    YanıtlaSil
  22. geçmiş olsun çokça. çok dağıldım okurken.

    YanıtlaSil
  23. canım çok büyük geçmiş olsun, diyebilicek bişey bulamıyorum fazla..

    YanıtlaSil
  24. geçmiş olsun :x kelimelerin tükendiği an....

    Ahmet

    YanıtlaSil
  25. Cana gelmesin derler ya,bir an sonrasında ne olacağını blemeyiz ki,şükür sana bişey olmamış.Allah bi daha yaşatmasın..evet deprem sonrası da böyle hissetmiştik ya,o kadar önemsiz şeylere kafa yoruyoruz ki,
    hayat o kadar da anlamlı değil:(

    YanıtlaSil
  26. Leah'cım görüyorsun yaşam sürprizlerle dolu, Allah korumuş seni, ya o adam olmasaydı ne yapacaktın! verilmiş sadakan varmış çoook geçmiş olsun:(

    YanıtlaSil
  27. canım benim çok geçmiş olsuuun. neyse ki sana bişey olmamış. hiç bi şey senden, canından önemli değil unutma.

    YanıtlaSil
  28. Leah, belki de içindeki sıkıntının sebebi buydu.. Üzüldüm şimdi canım ya. O psikolojiye bürünmen çok doğal, hiç kolay değil o panik anını yaşamak, ikilemde kalmak. Her şey daha da farklı olabilirdi. En azından sana bir şey olmamış diye düşünüyorum. Nazarları üstüne çekme artık, geçmiş olsun..

    YanıtlaSil
  29. Geçmiş olsun Leah. Bu saatten sonra cana geleceğine mala gelsin demekten başka bir çare yok. En kısa zamanda toparlanırsın umarım.

    YanıtlaSil
  30. Çok çok geçmiş olsun, insanın başına böyle şeyler hiç gelmeyecekmiş gibi geliyor ve gelince anlıyoruz bazı şeylerin değerini

    YanıtlaSil
  31. Beklentilerin ne varsa yeni yıl da
    senin olsun.
    Gönlünce geçsin bu sene
    Sevdiklerin ile birlikte
    daha güzel günlere.

    YanıtlaSil
  32. Geçmiş olsun leah. Umarım bu günlerde yanında olacak dostlara sahipsindir.

    YanıtlaSil
  33. Leah'im sana nazar değdi kuzum :( Çok geçmiş olsun iyi haberlerini bekliyorum :(

    YanıtlaSil
  34. leahcim yeni okuyorum bunu ve tüylerim diken diken oldu cnm iyisin şuan umarım, öncelikle çok geçmiş olsun cana geleceğine mala gelsin en azından sağlığın iyi, bazen bu gibi olayları sınanmamız için yaşatıyor tanrı diye düşünüyorum, ama dediğin gibi hayatımız pamuk ipliğine bağlı aslında diğer herşey ıvır zıvır boş..geçmiş olsun tekrar..daha büyük kayıplardan korusun bizi allah.

    YanıtlaSil
  35. çok gecmiş olsun cnm dediğin gibi felaketin nerden geleceği hiç belli olmuyor ki bir gecede herşey değişebiliyor ama atlatırsın bu kötü psikolojini en kısa zamanda umarım:(

    YanıtlaSil

Kambersiz düğün olmaz pek tabi ki.